Концерт со фантастичниот пијанист Франческо Тристано

Оркестарот на Филхармонија во четврток во 20 часот ќе одржи симфониски концерт насловен „Кругови“ на кој како солист ќе еден од најкреативните пијанисти – Франческо Тристано од Луксембург. Диригент е Џијан Емин, а на програмата се Концерт за пијано бр. 1 во де-мол од Бах, 4 фрагменти од „Пијано кругови“ за пијано и гудачи од Франческо Тристано и Фантазија на тема од Томас Талис од Вилијамс. 

Исклучителната структура на концертите за пијано на барокниот маг – Јохан Себастијан Бах (1685 – 1750) ги прави безвременски, актуелни и популарни кај изведувачите, но и кај публиката. Иако се оригинално напишани за чембало, овие концерти многу често се изведуваат и на пијано. Има три става – алегро, адаџо и алегро и прилично темна и бурна атмосфера. Во него, големиот мајстор на барокот ја сумира својата музичка генијалност и уникатност, поставувајќи параметри кои подоцна ќе бидат основа на музичката есенција – форма, развој на музичката идеја, полифона структура… 

Во 2017 година, Франческо Тристано почнува соработка со „Сони класикал“, фокусирајќи се на својот афинитет да создава и да снима свои авторски дела. Иако во тој период сè уште активно настапува на светските музички сцени изведувајќи електронска и експериментална музика на фестивалите за електронска музика, но и во концертните сали, тој повторно му за враќа на пијаното како алатка за креација. Го создава албумот „Пијано кругови“ (Piano Circle Songs) – колекција од песни во кои Тристано го евоцира својот интерес кон творештвото на француските импресионисти. „Го сакам ритамот, го сакам константниот импулс. Но, музиката во ‘Пијано кругови – циклуси’ е спротивна. Таа е интимна и мелодична, и во голем дел инспирирана од моите деца. Тие ме инспирираа да трагам по понежна фаза во третманот и создавањето музика за пијано“. 

Ралф Воган Вилијамс (1872 – 1958) е еден од најзначајните композитори на 20 век, заслужен за подемот на британската музика. Пишувал музика под влијание на англискиот фолклор и тудорската полифонија, создавајќи дела во типичен дух и естетика на земјата во која бил роден. „Фантазија на тема од Томас Талис“ е дело за гудачки оркестар, создадено во 1910 година и изведено истата година во Глочестерската катедрала. Вилијамс ја диригирал изведбата. 

Франческо Тристано (Луксембург, 1981) е пијанист, композитор и продуцент кој прави фузија меѓу класичната и електронската музика. Посебен афинитет има кон творештвото на Јохан Себастијан Бах и го реализира својот амбициозен проект да ги сними и да ги издаде сите негови дела. Уште додека студира на Џулијард, Франческо Тристано покажува посебен анфинитет кон творештвто на барокниот маг Јохан Себастијан Бах: ги свири и ги снима концертите на овој исклучителен композитор, како и „Голдберг варијации“. Кратко време потоа, тој потпишува договор со француската издавачка куќа „Инфините“ под чија етикета ги издава првите албуми за електроника и пијано, инспириран од технокреаициите на Џеф Милс и Дерик Меј… Неговата кариера добива поширок интернационален контекст во 2011 година кога потпишува договор со „Дојче грамофон“ под чија етикета снима три албуми. Првиот е „Бах/Кејџ“, во кој прави сонично истражување на врската меѓу музиката на Јохан Себастијан Бах и Џон Кејџ иако се оддалечени три века еден од друг. Во овој албум, Тристано ги акцентира значењето на емоцијата и потрагата по нестандардни текстури. Една година подоцна, повторно му се враќа на Бах преку албумот „Long Walk“ (2012), во кој се инспирира од анегдотата за младиот композитор (Ј. С. Бах), кој одел пеш 300 килметри за да го запознае данскиот органист и композитор Дитрих Бухстехуде. На албумот тој свири четири заборавени композиции на Бухстехуде, што се изведуваат првпат од нивното создавање. На третиот албум Scandale (2014), свири дела од Равел, Римски Корсаков и Стравински напишани за балети. На овој албум го свири и неговото дело A Soft Shell Groove, во кое обединува два момента кога музиката за танц станува авангарда – еврпскиот модернизам во почетокот на 20 век и раѓањето на техното во 1980 година во Детроит. Во неговиот последен албум Tokyo Stories (2019), тој прави омаж на јапонската култура. 

Џијан Емин е хорнист, композитор и диригент. Џијан Емин застана зад пултот со Македонската филхармонија во повеќе значајни проекти во изминатите неколку години, во дел од нив и како оркестратор, силно привлекувајќи го вниманието на јавноста. Тоа се концертите „Скопје за Боуви“ и „Пинк флојд“ во Градскиот парк во Скопје на манифестацијата „Види музика, слушни слика, добиј книга“, музичко-сценскиот спектакл „Музика универзалис“ во охридскиот Антички театар со еден од пионерите на детроитската техносцена Дерик Меј, проект со кој го прошета светот (САД, Австралија, Франција…). „Секој уметник кој се стреми да биде голем презема храбри чекори и одговара на предизвиците во уметноста, кои се круцијални за добивање нови форми, нов израз, нови начини кои носат воспоставување нови медиуми“. Џијан Емин умешно го прави токму тоа, во разни форми и жанрови, тежнеејќи да претстави една нова музичка перцепција, да наметне нова звучна естетика која се базира на неговото искуство како мултимедијален музичар. Освен неговите активности во класичната и во електронската музика, тој работи и како активен член на бендовите „Проект жлуст“, „Д.Н.О.“, квартетот на Георги Шаревски, „Скопје конекшн“, реализирал многу проекти со „Архангел“, соработувал со Бодан Арсовски, Тони Китановски, Кирил Џајковски, „Фолтин“, Никола Коџабашија… Тука се и бројните дискографски изданија, ангажманите со оркестарот за снимање филмска музика „Фејмс“, меѓу чии проекти се најде и неговата оркестрација на музиката на Мет Феди која го одбележа најголемиот новогодишен огномет кој се случи во Дубаи, соработки со Малколм Брн, продуцент кој работел и со „Ју ту“, Питер Габриел или Боб Дилан, потоа со Вилијам Паркер, Грег Хопкинс, Питер Херберт, Дамо Сузуки, Џовани Фалцоне, Френк Лондон, Боб Стјуарт, Џанлука Петрела, Лука Аквино, Ернст Рејсегер…