Македонскиот национален победник во слем-поезија за 2021 година – Горазд Китановски – Кени

Викендов, во Прилеп, во киното „Мис Стон“ се одржа ЕДИНАЕСЕТТИОТ НАЦИОНАЛЕН СЛЕМ-НАТПРЕВАР на кој за титулата национален/а победник/победничка се натпреваруваа дваесетина присутни слемер(к)и: Валерија Дамчевска, Габриела Стојаноска–Станоеска, Горазд Китановски – Кени, Дарко Гроздановски, Дафина ,,Даффне” Веселиноска, Дијана Петкова, Илијана Ѓоргиева, Ирена Јурчева, Корнелија Јосифова, Константин Карев, Марија Грубор, Марина Икономова Шокева, Никола Дукоски, Оливера Доцевска, Софија Тодороска, Тихомир Јанчовски и Цветанка Колева. 

 

Македонскиот национален победник во слем-поезија за 2021 година е младиот слемер и изведувач Горазд Китановски – Кени од Скопје. Кени ѝ е познат на македонската јавност по својот поетски перформанс на изведување и читање поезија во автобус на ЈСП во почетокот на годинава, како и по мултидимензионалниот перформанс посветен на Скопје (поезија придружена со пијано и изложба на мурали) во соработка со Филип Димишковски и Андреј Павлов – „Градот убав“, што се одржа во Музејот на современата уметност во рамките на „Белата ноќ“ во 2020 год. 

 

Второ место освои прилепчанецот Никола Дукоски, а трето битолчанката Валерија Дамчевска.

 

Традиционално, победникот ја претставува Македонија на Европското слем-првенство, на кое досега се натпреваруваа: Афродита Николова, Игор Трпчески – Трпче, Марија Грубор и Елена Пренџова.

 

Специјален гостин на вечерта беше данскиот поет Мартин Глас Серуп чии песни во препев на македонски и англиски јазик читаа Драгица Здравеска, Добрила Грашевска, Цветанка Колева и Билјана Волчевска. 

 

Вовед во настанот беше кратката промоција на стихозбирката Пред некое време од Тихомир Јанчовски чии песни, покрај авторот, ги интерпретираа и Добрила Грашевска и Игор Трпчески – Трпче. 

 

Националниот слем-натпревар истовремено го промовира и слем-зборникот 11 години поетски слем Македонија 2021 во кој се објавени следниве пријавени автор(к)и: Валерија Дамчевска, Габриела Стојаноска-Станоеска, Горазд Китановски – Кени, Дарко Гроздановски, Дафина ,,Даффне” Веселиноска, Дијана Петкова, Елена Пренџова,  Игор Трпчески – Трпче, Илијана Ѓоргиева, Ирена Јурчева, Корнелија Јосифова, Константин Карев, Марија Грубор, Марина Икономова Шокева, Никола Дукоски, Оливера Доцевска, Перо Сарџоски, Розе Милкова, Сандра Авросиевска, Светланка Ѓорѓиева, Славчо Спировски – Слав, Соња Гаврилова, Софија Александар, Софија Бислимоски, Софија Тодороска, Тања Кузманоска, Тихомир Јанчовски и Цветанка Колева.

 

Традиционалниот национален слем-натпревар е во организација на „Театарска работилница“ – Прилеп и Игор Трпчески – Трпче и во коорганизација на Елена Пренџова.

ГОРАЗД KENNY КИТАНОВСКИ

ФОНТАЗИЧЕН РАКОПИС

Децата што не се плашеа од Баба Рога
пораснаа во вештери…
Не знам кому се молам? Дали на бога или себеси?

Што правам бе јас?
Во себе заседнат, а ми се излегува…
Духовен карантин?

Хаслам проекци
емигрираци низ невидливи граници,
каде нема пасоши, полициски часови, закони
само за атракции,
фонтазичен ракопис пишува магични страници
странци во непознати галаксии
комунуцираат со вибрации,
што ќе ти се зборови, гласови?
Спирит збори јазици малце помалце истражени,
невини апстракни, капат капки бои пластенин
искали ги во калапи најчисти

како молења мајчини.

Децата што не се плашеа од Баба Рога
пораснаа во вештери…
Не знам кому се молам? Дали на бога или себеси?
Навистина… на кого се молам?
Ќе ми каже некој? Ве молам….

НИКОЛА ДУКОСКИ

ОБРАЌАЊЕ

 

Е, мој брате Рацине

стиховите твои, завиени, како во ролна полна, 

во себе ги носам.

Од зората рујна, до есента тмурна,

светот во војна без љубов се втурна.

А тебе цел свет уште братски ти е

и семето твое, од тутун, преку аргатска мака,

низ вениве ми тече и врие.

Војна без пушки, другарство без друшки,

печалба без збогум Вело.

А тело цело и зрело,

но младеж придушена од јадеж,

без слободна волја и мисла трезвена, полна.

 

Тутуноберачите и копачите, останаа на нивите,

а ивната мака е иста низ деновите, 

штокако грутки, се наредија неископани.

Ленка жива гние, во некоја странска фабрика.

Истата таа, во конфекција шие

и лицето во тага си го мие.

 

И пак, Бели Мугри даваш име.

Иако, мугрите знаат да бидат,

и сиви, и темни, и црвени и тмурни.

И како е, кога не пејат петли всело,

а зората се зори низ полиња и низ гори,

над секој силно светнат ден! 

 

Лево, од твојот гроб Рацине,

е каналот што не води до слободата.

Но никој не го гледа, 

зашто е затрупан во лисјата на Лопушник,

во кој, топло се разли твојата крв.

 

Дејгиди горо зелена, 

зошто зрел те зеде од земјава? 

Пилците сѐ уште пејат, 

но некоја туѓа песна, непозната. 

И уште се блиски од печал аргатите,

само не го носат тоа име, 

а црнчат по туѓи бели дворови.

 

Скотски е скотски, животот аргатски,

во маки заѕидан.

И кој раздвои човек од човека со ѕид,

и кој направи капитал, 

па од капиталот, капиталистички роб.

 

Црни горо, црни сестро,

двајцата оцрневме!

ВАЛЕРИЈА ДАМЧЕВСКА

КАЗНАТА КАКО ЖИВОТ

 

Прстен.

Веридба.

Нов дом.

Селидба.

Новороденче.

Во базенче.

Коктели.

Прикриени бордели.

Горди родители.

Луксузни родендени.

Партиски определено неопределени.

Според вакцина поделени.

За мотиви неодредени.

Молчење на теми ш’о се општествено забранети – наводно,

дури мирот и хармонијата се сервират нападно.

Стани во време прикладно.

Напиј се кафе.

Запали цигара и чекај да изгори.

Уште 15 минути.

Секако сè е само за да помини.

Продавај слика за емоции шо ги нема.

Биди себичен, не давај – само земај!

Живеј нечиј совршен живот.

За на смртна постела да ти е криво.

Тури си од сортното вино.

Живеј во стилот Carpe diem,

C’est la vie, свечен прием.

Не пробвај да ги разбериш другите,

оправдај ги само постапките.

Молчи за смрт.

Молчи за комар и коцкање.

Молчи за афери и секс недозволен.

Fake насмевки и луѓе за на маса, за журка.

Кој другари, секој само турка.

Непостоечки бајки со некој ш’о си карат мајки.

Фиктивен живот на вага.

Средби без никаква трага.

Наместо име вистинско – клај account.

Измислена именка наречена бунт.

Апатија за секој ден,

порок за секој да е полесен.

Монотонија – најверен другар,

на Данте пеколот – 9 круга.

24/7 достапен за секој,

рефлектирај пекол.

24/7 online – животот offline.

Поглед само ако е со потсмев,

насмевка само ако е лажна,

„Здраво“ – само ако ти одговара,

повратно – ако ми одговара.

Summa summarum:

Приказната е тажна и празна.

Не викај го ова убав живот,

oва е вештачки уба’ казна